Hekimliğin en zor anları hastasına ve ailesine artık yapılacak bir şey olmadığını söylediği anlardır. 1922 yılına kadar bir çocuğun diyabet olması, kaçınılmaz bir sonun habercisiydi.  Kalabalık ve karanlık koğuşlarda çocuklar, sadece düşük kalorili diyetler verilerek tedavi edilmeye çalışılan bu hastalığa bağlı yavaş yavaş kilo kaybediyor, çaresiz yakınlarının gözleri önünde adım adım ölüme yaklaşıyorlardı. 1920’lere gelindiğinde...Read More